Leren is meer dan een opleiding volgen

‘Voordat ik aan de opleiding begon, wist ik dat wondverpleegkunde heel specialistisch is. Eenmaal bezig kwam ik erachter hoe breed dit vak eigenlijk is’, lacht wijkverpleegkundige Mariska Winkelhuis. Collega Bianca Krabben: ‘Wondverpleegkunde gaat over de hele klant. De onderliggende diagnose is van belang voor het wondbeleid en ook zaken als voeding en preventie horen bij wondzorg.’ Beiden vertellen enthousiast over hun nieuwe vak en hoe ze aan hun opleiding begonnen.

‘Voor mij was de kans een doorontwikkelingswens door te geven aan de afdeling Leren en Ontwikkelen de aanleiding. Ik had de smaak van het leren te pakken gekregen tijdens de hbo-opleiding die ik ook via Sensire had gevolgd. Wondzorg heeft mij altijd gefascineerd,’ vertelt Bianca. Mariska had wondverpleegkunde ook altijd al in haar achterhoofd als vakgebied waarin ze zich misschien wilde specialiseren, ooit. ‘Het is een uitdagend, vaak complex, maar doelgericht specialisme. Je kunt er zichtbare en concrete resultaten mee behalen. Toen was er opeens een interne vacature wondverpleegkundige in opleiding en werd ik aangenomen.’ 

Theorie aan praktijk koppelen

Bianca (53) en Mariska (32) gingen aan de slag binnen de vakgroep die de collega’s in de wijk en op de woonzorglocaties ondersteunt en begeleidt bij de uitvoering van wond- en huidzorg. Mariska: ‘We liepen eerst een jaar mee om meters te maken. Zien-zien-zien, doen-doen-doen. Dat was een bewuste keuze van de vakgroep voordat we aan de opleiding in het Erasmus MC in Rotterdam begonnen. Als het in de opleiding dan ging over een bepaald type wond dan had je die al eens gezien bij een klant of bewoner en lukte het beter de theorie aan de praktijk te koppelen.’ Bianca vult aan: ‘Ik ben een doener, maar heb wel graag de theoretische onderbouwing ernaast. Ik leer graag uit boeken, nog gewoon van papier. Vanuit de opleiding kregen we opdrachten die we in de praktijk uitvoerden.’

De opleiding bestond uit twee tot drie dagen in de maand les in Rotterdam of door corona soms online. ‘Ook de Hogeschool Arnhem Nijmegen biedt deze opleiding, maar wij kozen voor Rotterdam met in ons achterhoofd een mogelijke vervolgopleiding tot wondconsulent.’

Leren is ook: fouten mogen maken

Mariska vindt dat ‘leren’ veel breder is dan alleen een opleiding volgen. ‘Het gaat net zo goed om leren van je collega’s op de werkvloer. Maar ook om tijd en ruimte om fouten te mogen maken, om het vertrouwen dat je krijgt.’ Dat klimaat ervaart ze binnen Sensire. Bianca vindt dat je misschien beter kunt spreken van ‘ontwikkelen’.

Waar je op je werk precies aangeeft wat voor ontwikkelwensen je hebt, kan variëren: binnen het team, tijdens een jaargesprek of een bevoegd- en bekwaamgesprek. ‘En anders kun je het vragen bij Leren en Ontwikkelen.’ De beide wondverpleegkundigen zijn het erover eens dat de verantwoordelijkheid voor je eigen ontwikkeling bij jezelf ligt en dat je die vervolgens in samenspraak met de organisatie waarmaakt. Mariska: ‘Je moet er ook zelf energie in steken en niet verwachten dat de ander alles voor je regelt. Maar áls je die eigen verantwoordelijkheid dan neemt, is het fijn dat je werkt bij een organisatie die daarvoor open staat.’ 

Meer werkplezier

Bianca is positief over het leer- en ontwikkelbeleid binnen Sensire: ‘Ik heb al meerdere keren een ontwikkeling doorgemaakt en dat werkt prettig uit op mijn werkplezier. Het is goed om geprikkeld te worden, om je te blijven doorontwikkelen.’ Mariska: ‘Werkplezier – dáár gaat het om, volgens mij. Je kunnen ontwikkelen is een van de mogelijkheden om je werkplezier te verhogen. En meer werkplezier is één van de thema’s die bij onze organisatie hoog in het vaandel staat.’

Bianca: ‘Ik denk dat collega’s leer- en ontwikkelmogelijkheden aangrijpen om binnen een organisatie te blijven. Of je er nieuwe mensen mee trekt, weet ik niet.’ Mariska: ‘Door opleidingsmogelijkheden kun je het werk uitdagend houden, mensen in staat stellen binnen een organisatie van rol te wisselen voordat ze het elders zoeken.’

Coaching on the job

Bianca vertelt hoe ze hun opgedane kennis toepassen in de praktijk en delen met collega’s. ‘Wij beoordelen vaak wonden op afstand. Een collega in de wijk dient een aanvraag in en zorgt dat er in het klantdossier een foto staat zodat wij alle informatie compleet hebben en mee kunnen kijken. Ook komt het voor dat we collega’s coachen via Facetime. Dan begeleiden we als het ware hun wondverpleegkundige handeling, bijvoorbeeld iets waarmee wij meer ervaring hebben. Een andere manier waarop we onze kennis en ervaring overdragen is door uitgebreid te rapporteren, daar letten we allebei op. Via zulke vormen van coaching on the job proberen we met elkaar wondzorg naar een hoger level te tillen.’

Verder gaan met de vervolgopleiding tot wondconsulent is voor Bianca nu even niet aan de orde. ‘Ik ontwikkel mezelf binnen het vak door in de praktijk, voorlopig.’ Mariska is inmiddels in opleiding tot verpleegkundig specialist wondzorg. 'Zo hopen we in de toekomst veel klanten en bewoners te kunnen behandelen en ondersteunen in de eerste lijn, zodat we onnodige doorverwijzing naar de tweedelijnszorg voorkomen en bijdragen aan de visie “de juiste zorg op de juiste plek.”.

Tekst: Linda van Ingen