Alles draait om het gesprek aangaan met elkaar
Ik ben heel blij dat ik na het afronden van mijn hbo-V opleiding niet direct gestart ben als teamverpleegkundige. Door het traineetraject teamverpleegkundige heb ik mij in twee jaar tijd kunnen ontwikkelen, zodat ik nu deze functie geheel zelfstandig kan uitoefenen.’
Susan is één van de eerste collega’s die onlangs het traineetraject teamverpleegkundige succesvol heeft afgerond. Een intensieve periode waar ze met een heel goed gevoel op terugkijkt. ‘Het traineetraject is voor mij heel erg leerzaam geweest. Ik heb kennisgemaakt met het werken op zowel een somatiek- als een PG-afdeling en de vele verschillende collega’s die daar werkzaam zijn. Daarnaast heb ik heel veel geleerd van de organisatie. Alles bij elkaar heeft het traject ervoor gezorgd dat ik een goed beeld heb van de visie van de organisatie en wat dit betekent voor het dagelijkse werk en specifiek voor de functie teamverpleegkundige. Ik beschik nu over voldoende handvatten om deze zelf vorm te gaan geven.’
Het traineetraject is zeker niet in beton gegoten. ‘Gedurende het traject is er steeds met mij geëvalueerd en kreeg ik de ruimte om aan te geven of de richting nog steeds de juiste was. In mijn persoonlijke leerplannen heb ik mijn eigen leerdoelen geformuleerd om competenties en vaardigheden beschreven mét daarbij wat ik nog nodig had om de doelen te behalen. Deze verantwoordelijkheid is ook echt bij mij neergelegd en terecht. Uiteindelijk ben je zelf verantwoordelijk voor je eigen succes!’
De ervaring die ik heb opgedaan tijdens het traineetraject neem ik mee in mijn dagelijkse werk.
AAN DE SLAG ALS TEAMVERPLEEGKUNDIGE
Inmiddels is Susan werkzaam als zelfstandig teamverpleegkundige op Hackforterhof (PG) en richt ze zich op het in de praktijk brengen van het geleerde. ‘De ervaring die ik heb opgedaan neem ik mee in mijn dagelijkse werk. Het maakt voor mij niet uit of ik in gesprek ben met collega’s, bewoners of naasten. Ik laat mijn collega’s nadenken over het dagelijkse werk: waarom doen we wat we doen? En kan het wellicht ook anders? Wij zijn in de eerste plaats voor de zorg, voor mij is dat onlosmakelijk verbonden met bijdragen aan de kwaliteit van leven. Ik coach en motiveer mijn collega’s om deze denkwijze in het dagelijkse werk in te passen. Eén van de belangrijkste aspecten daarvan is het aangaan van de dialoog, ook met familie, anders kom je er noot achter wat er speelt, hoe klein of groot het ook is.’
De rol van naasten en familie is groeiende binnen Sensire. ‘Dat betekent niet dat wij taken bij familie beleggen die wij niet meer doen, juist niet! We kijken samen hoe we elkaar kunnen helpen en daardoor ontlasten. Als een familielid bijvoorbeeld helpt met koken, kan een collega in die tijd andere taken uitvoeren. Dat is niet alleen wennen voor de familie maar ook voor de collega’s. Mijn rol is om beiden te begeleiden met het loslaten, uit handen geven en niet alles over (willen) nemen.’
OVER WERKEN IN DE OUDERENZORG
‘De ouderenzorg staat, geheel onterecht, niet altijd even best op de kaart. Als ik bijvoorbeeld echtparen rondleid, merk ik dat ze heel erg verbaasd zijn om bijvoorbeeld te horen hoeveel zeggenschap de familie en naasten hebben. En dat wij kijken naar mogelijkheden voor bewoners. Bezoekt iemand bijvoorbeeld de kerk? Dan kijken wij hoe we dit kunnen continueren. Heeft iemand vaste dagelijkse rituelen? Ook deze proberen we zoveel mogelijk in te passen.
We zijn constant in gesprek met een ieder. Enerzijds om de bewoner goed te leren kennen, maar anderzijds ook als steun voor de partner of andere familie. Een luisterend oor of wegnemen van onzekerheid maakt vaak al het verschil. Deze manier van werken spreekt mij enorm aan en is een belangrijke reden om voor de ouderenzorg en specifiek Sensire te kiezen. We krijgen de mogelijkheid om echt een band op te bouwen.’
Meer weten over het traineetraject? Neem contact op met ons via werving@sensire.nl. Aan de slag als teamverpleegkundige? Op onze website vind je onze actuele vacatures.
